​​​​​​​เรื่องเล่าผีเล่าเรื่องผี สั่นประสาท หลอนได้โล่ เรื่อง “รุ่นพี่”&&

[Raksngbs]

เล่าเรื่องผี ที่กำลังจะเล่าต่อแต่นี้ไป...จัดว่าหลอนพอใช้อย่างยิ่งจริงๆ กับเรื่องราวของผมที่พบเข้าแบบเข้าแผนจังๆในช่วงที่เรียนมหาลัย รวมทั้งเกิดเรื่องราวที่ยังคงตราตึงใจ ผมอยู่ตลอด ระลึกถึงเมื่อไรก็ถึงกับขนลุกอยู่เสมอ และเป็นอะไรที่ยากเกินจะบรรยายอีกด้วย 

เรื่องราวมันเริ่มจาก...

โดย เรื่องเล่าผี เรื่องราวนี้เกิดขึ้นเมื่อปี พุทธศักราช2548 ซึ่งในช่วงเวลานั้น ผมยังเรียนอยู่ชั้นปีที่ 1 ที่มหาวิทยาลัย แห่งหนึ่งในภาคเหนือ โดยที่ช่วงนั้นเป็นอีกหนึ่งตอนของการเตรียมสอบ ผมและกลุ่มเพื่อนพ้องได้มีการนัดหมายติวหนังสือ เพื่อที่จะเตรียมสอบใต้อาคารแผนก ในระยะเวลาราวๆ 2-3 ทุ่ม

ซึ่งบริเวณดังกล่าวข้างต้นเป็นอีกหนึ่งลักษณะพื้นต่างระดับ ที่เชื่อมกับตึกและสูง จากพื้นขึ้นราวๆ 1 เมตรมีบันไดเล็กๆประมาณ 3-4 ชั้นเพื่อเข้าสู่อาคารและก็มีลานโล่งเตียนๆเป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัส ผมรวมทั้งกรุ๊ปสหายได้นั่งติวกันรอบๆบันไดรอบๆนั้น รวมทั้งผมนั่งตรงบันไดชั้นล่างสุด โดยเบือนหน้าเข้าพบกันเป็นรูปลักษณะวงกลมแล้ว ทวนรายละเอียดกันในลักษณะของการถามตอบ แต่ว่า เรื่องผี เพราะเหตุว่าผมมิได้อ่านหนังสือ มาเลยจะต้องหันออกไปทางลานเพื่อจะอ่านหนังสือเอง .

เวลาที่ผมเองนั้น เหลือบไปทางด้านซ้าย ปลายตาก็ได้มองเห็นขากางเกงสีดำของใครสักคนหนึ่งอยู่บนรถจักรยานยนต์ของเพื่อนผม ที่หยุดอยู่ใกล้ๆกัน ผม..ก็เลยได้หันไปมองก็เห็นผู้ชายผมสั้นใส่ชุดนิสิตก้มหน้าก้มตา นั่งอยู่บนเบาะหลังที่ลักษณะเสมือนนั่งหันหลัง ออกในเหตุการณ์นั้น ผมอึ้งอยู่ 2-3 วิแล้ว หันหลังกลับเข้ามาติวโดยทันที เนื่องจากแถวนั้นก็ยังมีคนเดินไปเดินมาอยู่ และยังมองไม่เปลี่ยวมากเท่าไรนัก จึงไม่ได้คิดอะไรมากมาย อาจเป็นเพื่อนๆกันที่ไปนั่งรอคอยใครบางคนอยู่

ผมเลย นั่งฟังติวกับเพื่อนไปเรื่อยและไม่กล้าหันหลังกลับไป เนื่องจากว่าในช่วงเวลานี้นั้นมันเกือบจะ 4 ทุ่มแล้วและค่อนข้างจะ ที่จะมืดเลยบริเวณรอบๆเริ่มไร้คนแล้วมันทำให้รู้สึกเปลี่ยว มองไปทีไรคนหัวก็เริ่มลุกขึ้นยืนทุกที หลังจากนั้นก็ติวไปเรื่อยๆจนถึงราวเกือบเที่ยงคืนเลย มีการคุยกันว่าจะไปติวกันต่อที่หอเพื่อนอีกคนนึง ผมก็เลยกลับหอกับเพื่อนพ้อง โดยที่ได้ทำซ้อนรถจักรยานยนต์คันที่เห็นนั่นแหละกลับ

พอเพียงไปถึงหอผมเลยเล่าให้สหายๆฟัง โดยที่ไม่ได้คิดอะไรว่า "มีคนมานั่งบประมาณนรถมึงด้วย" หลังจากที่พูดเพียงแต่ประโยคเดียว ก็ทำให้มีความรู้สึกว่าเพื่อนฝูงๆที่อยู่บนหอนั้นเงียบไปหมด รวมทั้งทำหน้าเสมือนกำลังอึ้งอยู่ แล้วก็หลังจากนั้นก็ไม่มีใครกล้า กลับหอตนเองอีกเลย ก็เลยทำให้จำเป็นต้องนอนอัดกันอยู่ ที่ห้องนั้น 5-6 คนรวมทั้งดูราวกับว่า จะนอนกันไม่หลับเลยมีเพื่อนพ้องคนนึง เสนอว่าพรุ่งนี้ให้ไปเล่นผีถ้วยแก้วกันเลยดีกว่า ผมก็ทราบได้โดยทันทีว่ากำลังเจอกับเหตุการณ์อะไรอยู่...

เช้าตรู่วันต่อมาพวกเราจึงเล่นพิเรนกันดังที่นัดพบโดยที่มีการใช้แก้วและก็ทำกระดาษเรียงตามอักษรเสมือนในหนังเลยโดยที่จัดแจงไว้รวมทั้งตอนราวๆ 20:00 น โดยก่อนจะเล่นหน้าต่างพากันไหว้เจ้าที่เจ้าทาง ศาล ตรงหน้าแผนกกันก่อน จากนั้นก็ไปที่บริเวณจุดเกิดเหตุการณ์ ที่ผมเล่าให้ฟังซึ่งในระหว่างทางกำลังจะออกเดินทางไปอยู่ๆก็มีรุ่นพี่ 4 ผู้ที่อยู่แถวนั้น พอดิบพอดีมาขอดูเหตุว่า กำลังทำอะไรกันอยู่จากนั้นพวกเราก็รวมตัวเล่นกัน ผมและก็กรุ๊ปรุ่นพี่ขอตัวไม่เล่นด้วยแต่ว่าขอดูอยู่ไกลๆดีกว่า เรื่องผี

เมื่อกรุ๊ปสหายๆของผมเริ่มเล่นอยู่ๆเหรียญมันก็ขยับไปทีละคำ แม้กระนั้นมันไม่เป็นภาษาอะไรเลยเสมือนไปมั่วๆอะไรประมาณนั้น แม้กระนั้นก็มีเพื่อนพ้องคนนึง ถามว่าชื่ออะไรเป็นผู้หญิง หรือ เพศชาย เป็นคำตอบมั่วเหมือนกัน แบบนั้นตลอดแต่ดูท่า ผ่านไปสัก 10 นาทีก็หยุดขยับ เลยได้ทำเชิญใหม่

โดยที่ผมพูดออกมาว่า "ใช่พี่คนนั้นหรือไม่" ทันทีนั้นอยู่ๆเหรียญก็ขยับขึ้นแล้วไปที่คำว่าใช่หลังจากนั้นก็ตามด้วย ปัญหามากในวงที่บากบั่น ที่จะสลับกันถามดังเช่นว่า เสียชีวิตเมื่อใด ปีไหน ชื่ออะไร รวมทั้งต้องการให้ทำบุญทำกุศลให้ไหม เหรียญก็ขยับตามคำตอบ จนพี่เขาออกไปนั่นเอง เรื่องผี

เล่าเรื่องผี ด้วยเหตุผลดังกล่าวพวกเรา ก็เลยสามารถสรุปได้ว่าเขาเสียชีวิตไปแล้วประมาณ 32 ปี หากว่านับรุ่นและคงเป็นรุ่นแรกๆอย่างยิ่งจริงๆ แล้วดูเหมือนว่าผีรุ่นพี่ ไม่ต้องการที่จะอยากอะไรแต่เขากล่าวว่า แค่มีเรื่องอยากจะบอกแม้กระนั้นยังไม่ทันได้ บอกอะไรกันเลยอยู่ๆเขาก็ออกมาจากแก้วไป กระทั่งทำให้เราค้างคาใจเป็นอย่างมาก

เรื่องเล่าผี แต่ว่าสิ่งที่ยังติดตราตรึงใจ กรุ๊ปเพื่อนพ้องผมก็คือ กลุ่มรุ่นพี่ ที่มายืนมองนั้นได้เล่าให้ฟังคราวหน้าว่า ได้เห็นผู้ชายผมสั้นสวมชุดนักศึกษา ก้มหน้า ก้มตา อยู่ข้างหลังเพื่อนผม ในวงในช่วงเวลาที่วิญญาณแรกไม่ตอบเป็นภาษาอีกด้วย พวกผมเลยเดากันว่าวิญญาณแรก บางครั้งอาจจะเป็นผีเจ้าที่เจ้าทางโบราณหรือผีที่ศาล ที่ไปไหว้ขอกันมากกว่าแต่ เพราะไม่เคยรู้ว่าเป็นตัวอักษรอะไรที่มองมั่วแบบงั้น จึงทำให้จำเป็นต้องเลือกพิธีกรรมและเริ่มใหม่ จนถึงทำให้ผีรุ่นพี่เข้ามานั่นเอง.. 

ประเด็นนี้ยังคงตรึงตาตรึงใจ รวมทั้งสงสัยอยู่ว่า เล่าผี คราวนี้ พี่เขาจะบอกอะไรกับพวกเรา.. 

  �������เรื่องผี