ใกล้ปิดฉากอาชีพทำ “ไม้ปิ้งไก่” ลำไผ่จีนวัตถุดิบหลักขาดแคลนอย่างหนัก

[dsmol19]

ผู้สูงอายุบ้านวังเกาะเหล็ก ตำบลลำพาน เมืองน้ำดำ รวมกลุ่มทำไม้ปิ้งไก่ส่งขาย บางครอบครัวทำเงินวันละ 1,000-2,000 บาท ทำกันมานานกว่า 30 ปี เผยโรคโควิด-19 ระบาดไม่ส่งผลกระทบแม้แต่น้อย อย่างไรก็ตามอาจจำใจหันไปทำอาชีพอื่นแทนหาก "ไม้ไผ่จีน" วัตถุดิบทำไม้ปิ้งไก่ขาดแคลนแก้ไม่ได้

ปัญหาการแพร่ระบาดโรคติดเชื้อโควิด-19 ทำให้แทบทุกอาชีพยกเว้นภาคราชการและรัฐวิสาหกิจได้รับผลกระทบมากน้อยต่างกัน จำนวนไม่น้อยต้องตกงานขาดรายได้ แต่ก็มีกลุ่มอาชีพหลายประเภทที่ไม่ได้รับความเดือดร้อน อย่างกรณีผู้สูงอายุชาวบ้านวังเกาะเหล็ก หมู่ 2 ต.ลำพาน อ.เมือง จ.กาฬสินธุ์ และลูกหลาน ที่รวมกลุ่มกันนำไม้ไผ่มาทำไม้ปิ้งไก่หรือไม้คีบปิ้งไก่ส่งให้แม่ค้า-พ่อค้า สามารถสร้างรายได้จุนเจือเลี้ยงดูครอบครัวในช่วงนี้เป็นอย่างดี

นางสมหมาย บุญเสนาะ อายุ 68 ปี ชาวบ้านวังเกาะเหล็ก บอกว่า ครอบครัวตนประกอบอาชีพทำไม้ปิ้งไก่มานาน ซึ่งเป็นอาชีพเสริมในช่วงว่างเว้นจากการทำนา โดยใช้เวลาว่างนำไม้ไผ่ที่ปลูกตามหัวไร่ปลายนา มาทำไม้สำหรับปิ้งไก่ขาย ก่อนที่จะมีแม่ค้าที่ตลาดในตัวจังหวัดและต่างอำเภอมาสั่งซื้อ ทำให้มีรายได้เฉลี่ยวันละ 1,000-2,000 บาท สามารถส่งเสียลูก 3 คนเรียนหนังสือจนจบ รวมทั้งส่งงวดรถ และค่าใช้จ่ายอื่นๆ ได้อย่างสบายตลอดระยะเวลา 30 ปีที่ผ่านมา โดยชาวบ้านและลูกค้าขาประจำที่สั่งซื้อไม้ปิ้งไก่ตั้งฉายาให้ตนว่า "แม่สมหมายไม้ปิ้งไก่"

นางสมหมายกล่าวว่า หลังจากที่ทำไม้ปิ้งไก่ติดตลาด มีแหล่งรับซื้อชัดเจน ก็มีออเดอร์เพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ ทั้งมีแม่ค้าขายไก่ปิ้งและแม่ค้าคนกลางมารับซื้อไปส่งขายทั่วไป ทำให้ตนและสมาชิกในครัวเรือนทำไม่ทัน จึงได้เชิญชวนเพื่อนบ้าน เช่น ผู้สูงอายุ คนวัยทำงานที่ว่างงาน มาช่วยกันทำไม้ปิ้งไก่ โดยคิดค่าจ้างเหมา เป็นการจ้างงานในชุมชน แต่ละคนจะมีรายได้วันละ 150-200 บาท ไม้ปิ้งไก่ที่ทำเสร็จจะส่งขายเป็นมัด มัดละ 24 ไม้ ราคา 15 บาท หรือรวมมัดใหญ่ 10 มัด ราคา 150 บาท

สำหรับปัญหาเชื้อโควิด-19 ที่ระบาดอยู่ทั่วบ้านทั่วเมืองมานานข้ามปีนั้นไม่ส่งผลกระทบต่ออาชีพทำไม้ปิ้งไก่ขายแต่อย่างใด ออเดอร์ยังมีเข้ามาตามปกติ เพราะไก่ปิ้งหรือไก่ย่าง รวมทั้งเป็ดย่าง หรืออาหารประเภทปิ้งย่าง ที่นำไม้ปิ้งหรือไม้คีบไปทำการปิ้งย่าง ยังเป็นอาหารยอดนิยมของผู้บริโภค โรคระบาดจะมีหรือไม่มีคนก็ยังต้องกินอยู่เช่นเดิม

ด้าน นายคำริ บุญเสนาะ อายุ 74 ปี สามีนางสมหมาย หรือแม่สมหมายไม้ปิ้งไก่ เล่าต่อว่า ไม้ไผ่ที่นำมาทำไม้ปิ้งไก่เป็นไม้ไผ่พันธุ์ไผ่จีน อายุ 2 ปีจึงตัดมาทำไม้ปิ้งไก่ได้พอดี ส่วนไม้ไผ่พันธุ์อื่นๆ คุณภาพไม่ดีเท่าไม้ไผ่จีน เดิมนำไม้ไผ่จีนที่ปลูกตามสวนและไร่นามาทำ แต่ไม้ไผ่โตไม่ทันความต้องการใช้ของพ่อค้าแม่ค้าปิ้งย่าง

จึงหาทางออกด้วยการตระเวนหาซื้อจากต่างพื้นที่ ในราคาลำละ 20-50 บาท แล้วแต่ขนาด ซึ่งจะได้ไม้ไผ่มาทำไม้ปิ้งไก่ 25-28 ปล้อง นำมาแปรรูปเป็นไม้ปิ้งไก่ได้ปล้องละ 15 ไม้

นายคำริบอกอีกว่า ในละแวกนี้เคยมีครอบครัวที่ยึดอาชีพทำไม้ปิ้งไก่หลายครัวเรือน แต่เลิกราไปเพราะวัสดุหรือไม้ไผ่จีนที่ใช้ทำไม้ปิ้งไก่หายาก จึงเหลือแต่ครอบครัวตนที่ยังยึดอาชีพทำไม้ปิ้งไก่อยู่ แต่หากยังมีปัญหาไม้ไผ่จีนขาดแคลนอีก เชื่อว่าอีกไม่เกิน 2 ปีข้างหน้าตนก็คงจะเลิกอาชีพนี้ไปเช่นกัน

สำหรับลูกหลานเองก็อยากจะสืบสานอาชีพนี้ไว้ เพราะทำง่ายๆ ไม่ยุ่งยาก เป็นงานเบา ทำในร่มและรายได้ดี

"เคยคิดจะปลูกไม้ไผ่จีนเหมือนกันแต่ไม่มีพื้นที่จะปลูก เนื่องจากพื้นที่ที่มีอยู่เป็นที่ต่ำและเป็นพื้นที่ทำนา หากใครมีไม้ไผ่จีนและต้องการขายผมก็พร้อมรับซื้อโดยไม่จำกัดจำนวน เพราะยังอยากรักษาอาชีพที่สร้างเนื้อสร้างตัวให้ได้อย่างมั่นคงไว้ให้ลูกหลานสืบสานต่อไป"