ไม่ยอมมีเพศสัมพันธ์เป็นเหตุฟ้องหย่ามีผลอย่างไร

[Jessicas]

การที่ผู้ฟ้องคดีหายไปจากบ้านทิ้งผู้ถูกฟ้องคดีกับบุตรสองคนอยู่ตามลำพังนาน 3 เดือน มิสามารถติดต่อได้ จำเลยเป็นฝ่ายออกติดตามจนพบว่าโจทก์ไปทำงานอยู่ที่โรงพยาบาล ส. จังหวัดภูเก็ต ผู้ถูกฟ้องคดีเดินทางไปอยู่กับโจทก์ 3 เดือนต่อครั้ง โดยผู้ฟ้องคดีจำเลยยังมีเพศสัมพันธ์กัน แม้โจทก์อ้างว่าการมีเพศสัมพันธ์มิเป็นไปตามปกติในความเป็นสามีภริยา แต่การมีเพศสัมพันธ์ระหว่างชายหญิงย่อมต้องมีความยินยอมพร้อมใจ โดยเฉพาะฝ่ายชายหากไม่ยินยอมพร้อมใจ ย่อมยากที่จะมีเพศสัมพันธ์ได้ จึงหาใช่ผู้ฟ้องคดีจำเลยไม่มีเพศสัมพันธ์กันจนทำให้โจทก์เดือดร้อนเกินควรและจนเป็นเหตุฟ้องหย่าไม่ การที่จำเลยเดินทางไปตามหาผู้ฟ้องคดีที่จังหวัดภูเก็ต พบคลินิกแต่ไม่พบตัวผู้ฟ้องคดี พบแต่ ก. ทำงานในคลินิกและมีห้องนอนอยู่ติดกับห้องนอนโจทก์ในคลินิก แล้วจำเลยก็ไม่สามารถติดต่อผู้ฟ้องคดีได้อีก เมื่อทราบว่าผู้ฟ้องคดีมาเรียนต่อเฉพาะทางที่กรุงเทพมหานคร ผู้ถูกฟ้องคดีจึงไปดักพบ ผู้ฟ้องคดีไม่ยอมพูดด้วย ผู้ถูกฟ้องคดีต้องเข้าไปนั่งข้างโจทก์ในห้องเรียน การที่ทันตแพทย์ที่ร่วมเรียนด้วยและอาจารย์ที่สอนพูดว่า ผู้ฟ้องคดีมีเมียมาคุม น่าจะเป็นคำพูดล้อเล่น ไม่ปรากฏว่าจำเลยมีการกระทำใด ๆ ทำให้โจทก์ต้องอับอาย การที่สามีภริยาปรากฏตัวด้วยกันเป็นครั้งคราวย่อมเป็นเรื่องปกติธรรมดา ทั้งผู้ถูกฟ้องคดีกลับถูก ก. ที่มานั่งเฝ้าโจทก์ใช้กำลังทำร้ายและตะโกนด่าต่อหน้าบุคคลอื่น เมื่อผู้ฟ้องคดีขอร้องผู้ถูกฟ้องคดีก็ใจอ่อนมิดำเนินคดี การกระทำของผู้ถูกฟ้องคดีจึงหาใช่จำเลยทำให้โจทก์เสียหายเดือดร้อนเกินควรและทำการเป็นปฏิปักษ์ต่อการเป็นสามีภริยากันอย่างร้ายแรงมิ จึงไม่เป็นเหตุฟ้องหย่า (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 272/2561)
โดย
ทนายความเชียงใหม่
ทนายเชียงใหม่
ทนายความเชียงใหม่