วิธีอยู่กับตนเอง อ่านแล้วดีมากๆ

[Panitsupa]

หลักของการใช้ชีวิต ในชีวิตของผู้คน ที่มีความสุชได้ อันดับแรกเราต้องสร้างฐานราก ของการมีสุขภาพ

ที่ดีไว้ก่อนบางทีอาจกล่าวได้ว่า เมื่อสุขภาพร่ า งกายของเรานั้น แข็งแรงอารมณ์ย่อมสดใส ทำให้พวกเรามองโลกในแง่ดี


การที่สุขภาพดี จะก่อให้พวกเรามีพละ กำลังทำอะไร ก็ได้หลายอย่ าง ในสิ่งที่เราอยากทำ


ค่ะเราจะต้องรู้จักที่จะรักตนเอง อยู่คนเดียวใหเ้สุขสบาย เพราะเหตุว่าถ้าหากวันใดวันหนึ่ง

ที่คนข้างไม่ได้ตั้งใจ คุณดังเดิม ไม่อยากที่จะเดินทางไปด้วยกันกับคุณ

ไม่ต้องเสียใจไปเนื่องจากว่าต่างข้างต่างเลือกทางเดินเป็นของตนเองกันทั้งหมด ชีวิตของคนเราต่างกัน

ไม่มีใครที่จะสามารถเดินใกล้เคียงคุณ ไปสุดจุดหมาย อย่ าให้คนนึงกลายเป็นทั้งสิ้นของชีวิตคุณความซาบซึ้ง

ที่มีชดเชยความผูกพันมิได้ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนเป็นคนที่ไม่รู้จัก

มนุษย์เราทุกคนจำต้องทำความเข้าใจที่จะยิ้ม หากว่าในใจของพวกเราจะเจ็บ ไหนก็ตามมนุษย์ทุกคน


ล้วนมีความเห็นแก่เฒ่าอยู่กับตนเอง อย่ าไปมุ่งหวังว่าผู้ใด เขาจะดีกับตัวคุณไปจนกระทั่งตลอด


ตัวคุณเองควรที่จะต้องฝึกฝนยิ้มบ่อย และก็ทิ้งสิ่งที่ทำให้คุณไม่มีความสุขการ

อยู่ร่วมกันกับคนอื่นๆในสังคมนั้น พวกเราอาจจะมีบ้างที่จะต้องกระทบกระทั่งกับคนอื่นๆอยู่บ้าง

ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดา แม้กระนั้นเราจำเป็นจะต้องรู้จักดูใจตนเอง เพื่อไม่ให้การกระทบกระทั่งกัน

นั้นนำมาพร้อมความขุ่นเคือง เ ก ลี ย ด กัน ผู้ใดกันอื่นบางครั้งอาจจะไม่พอใจพวกเรา โกรธเ ก ลี ย ด เราได้

แม้กระนั้นพวกเราจงหยุดสติเตือนสติตนเอง อย่ าโกรธ ด่าว่าคนใดกันก็เพียงพอ อย่ าเลือกคบคนเพียงหน้าตาคนดูดี

ไม่ใช่ว่าจิตใจจะดี ไม่ใช่ว่าจะนิ สั ยดีเหมือนรูปร่ า งใบหน้า คนยุคนี้ชอบดูกัน

ด้านนอก พวกเราจำเป็นต้องรู้จักมองให้ลึกถึงจิตใจที่แท้จริง ว่าจริงแล้วเขาเป็นคนอย่ างไร

ไม่มีอะไรอย่างเดิม จงรู้เรื่องธรรมชาติมนุษย์ รวมทั้งโลกของพวกเรา ทุกอย่างทุกอย่ างล้วนเปลี่ยนไปในตลอดเวลา

ทุกนาที ตามยุคสมัย อย่ าเอาแนวทางการเก่า มาแก้ไขปัญหาใหม่แน่นอน

คนสองคนรักกันบางครั้งอาจจะไม่ได้อยู่ร่วมกันตลอดระยะเวลา อย่ าเอาแต่ร้องไห้

อย่ ามัวแต่เรียกร้อง ชีวิตของมนุษย์ จำเป็นที่จะต้องเดินต่อไป ด้านหน้าด้วยตัวของพวกเราเองกำแน่นมากมายเท่าใดก็สูญเสียมาก

ลองให้คุณนั้นลองคิดดูนะว่ายิ่งคุณกำแน่นเม็ดทรายก็จะร่วงออกจากมือมาก เหมือนกับคนที่เรากำแน่นเท่าไรนั้น

เขาก็จะพย าย ามที่จะออกจากเราไป ด้วยเหตุว่าความอึดใจควรถนอมน้ำใจต่อกันจะดีกว่าจ้ะ เมื่อใดที่คุณรู้สึกหมดกำลังใจอย ากร้องไห้ ก็ร้อง

ออกมา แต่เมื่อร้องจนถึงพอใจแล้ว ก็ต้องลุกขึ้นยืนเดินขึ้นใหม่อิกครั้งในในอนาคตอย่ าท้อ ยุคนี้จำเป็นต้องสตรองให้ถึงที่สุดจ้ะ สู้ไปพร้อม

ท้ายที่สุดคนที่เป็นห่วงเรามากที่สุดไม่ว่าเรานั้นจะทุกข์จะสุข พวกเราผู้นี้จะอยู่ข้างคุณเสมอก็คงจะไม่ใช่คนไหนเลย

บิดามารดาของพวกเรานั้นเองค่ะ พ่อและก็แม่เป็นคนที่หวังดีต่อคุณสูงที่สุดอย่ าคิดถึงท่านทั้งสองเฉพาะ ตอนที่ขาดเงิน ในสายตาของบิดามารดา

ตัวคุณเป็นเด็กอยู่ตลอดเวลา แม้จะทำอะไรลงไปนั้น ให้ย้อนรำลึกถึงพวกท่าน

ให้ดีซะก่อนที่จะลงมือทำลงไป เพราะว่าคนที่จะเสียใจสูงที่สุดนั้นก็ควรเป็นท่านทั้งสองอย่ างแน่นอนจ้ะ
การใช้ชีวิต
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13241/