​​​​​​​เรื่องผี!!

[Raksngbs]

เรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังนี้ เป็นเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในตอนวัยมัธยม ที่ด้วยความซุกซน รวมทั้งค่อนข้างจะแก่นแก้ว กระทั่งทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่บางทีอาจ..ลืมอย่างยิ่งจริงๆ 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในช่วงมัธยมอยู่เลย ซึ่งโรงเรียนที่ผมเรียนนั้นค่อนข้างจะที่จะเก่า รวมทั้งมีอายุไม่ต่ำลงมากยิ่งกว่า 100 ปีซึ่งนับว่าเป็นอีกหนึ่งสถานศึกษา ที่มีประวัติศาสตร์ที่มาที่ไปอย่างยาวนาน ก็เลยไม่ฉงนใจที่จะมีเรื่องมีราวร้อนๆแบบนี้ เกิดขึ้นแต่ไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


เครื่องดนตรีไทยทั้งหมดของสถานศึกษา ถูกเก็บไว้ภายในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในหอประชุม โดยในห้องนอกเหนือจากเครื่องดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรครู ประดับอยู่ ที่ผนังคงจะเกือบจะๆ10 เศียรเลยทีเดียว ซึ่งผู้ใดกันแน่ที่เป็นอาจารย์สายการศึกษาเล่าเรียน หรือเปล่าใช่การแสดงบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากสมัยใกล้ๆอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีอยู่ ซึ่งคนใดที่มีเซ้นส์ก็จะรู้ได้ทันทีว่า ห้องพวกนี้มีพลังงาน อะไรบางอย่างอยู่แน่นอน


ซึ่งทุกคนในสถานศึกษาต่างเข้าใจกันดีอยู่แล้ว ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ค่อนข้างน่าสะพรึงกลัว เป็นอันมาก แม้กระนั้นดูอย่างกับว่าด้วยความดื้อรั้น ในวัยเด็ก ซึ่งในตอนนั้นก็พูดได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบผู้หญิง ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวพวกนี้ เปลี่ยนเป็นเรื่องขบขันที่ถูกเอามาหลอก เพื่อนพ้องหรือมาบอกเล่าเกินจริง จนไม่ได้คิดอะไรล้นหลามนักนั่นเอง


แม้กระนั้นแล้วเย็นวันหนึ่ง ในช่วงใกล้สอบโรงเรียนได้จัดการ ปิดสถานที่เรียนไว ก็เลยทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังห้องประชุมกับเพื่อนฝูงๆเพื่อคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ หลังเลิกเรียน เราได้ทำไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้จะต้องนั่งรอคอยครูที่บันไดข้างเวทีแต่ว่าอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเสียงดนตรีไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เรื่องผี

เราทั้งยัง ห้องต่างมองหน้ากัน และความสงสัยก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้บอกว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ ครู อยู่ในห้องกันแน่ จึงทำให้หัวหน้าห้องของเรา ได้เดินเข้าไปดูที่ห้องกับเปลี่ยนเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมก็เลยได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ประตูเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีใครอยู่เลยแม้กระนั้นเพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่มิได้ถูกบันทึกเทปเอาไว้ และเป็นเพลงที่สัมผัสได้โดยทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย เครื่องดนตรีวงมโหรีทั้งยังชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในตอนตอนเวลาเย็นที่เงียบกริบของสถานที่เรียน โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่คนที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงและก็เริ่มน่าสยองขึ้น ก็เลยทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆแล้วก็สร้างอารมณ์มาลุก ให้กับเพื่อนพ้องๆต่างทุกคนเงียบกันหมด รวมทั้งต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆเพื่อนหญิง ในห้องเริ่มมีลักษณะอาการสั่นกลัว และก็ร้องไห้ในทันทีทันใด และผมเชื่อมั่นได้เลยว่ามันควรจะมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างแน่แท้ และก็รู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม และได้ยินมันไม่ธรรมดาเลยทีเดียวซึ่งผมกล้ารับประกันเลยว่า เพลงที่เราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกร้องเพลงขึ้น รวมทั้งรู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่เราไม่อาจจะอธิบายได้ เล่าเรื่องผี

แต่ว่าด้วยความไวคึกคะนองของผม ที่ดูราวกับว่ายังคงตลก กับเพื่อนเพศหญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรมากมายก่ายกองนัก และไม่ใช่คนที่กลัวเรื่องอะไรอย่างนี้ หรือ โลกสวยล้นหลาม นักผมเลยบอกเพื่อนไปว่าช่างเถิดหรอกพวกอาจารย์ ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนพวกเรา เนื่องจากว่าหอประชุมนั้น ค่อนข้างจะที่จะเงียบรวมทั้งเปลี่ยวมากมายนั่นเอง เรื่องผี

แต่ว่าดูเหมือนว่าบรรยากาศจะมิได้ดีขึ้นเลย เพื่อนฝูงๆสาวๆต่างพากันร้องไห้และก็สั่นกลัว รวมทั้งผมก็นึกในใจว่า เพราะเหตุไรพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแต่ว่าด้วยบรรยากาศ ก็คงจะเข้าใจได้ว่าแขนขาสั่นคงจะไม่อาจจะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกไม่ถูกด้วยเหมือนกัน 

แต่ว่าต่อไป ราว 10 กว่านาคราวหน้าจากที่พวกเราได้ยินเสียงเพลงอยู่ๆร้อยกรองประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา ในทันที ทุกคน ต่างกรีดร้องรวมทั้งด้วยความตกอกตกใจ พร้อมกับประตูห้องเปิดออกมาแม้ว่าไม่มีคนอยู่ข้างในห้อง ซึ่งผมหันไปมองก็มองไม่เห็นคนไหนกันแน่อยู่ด้วย สิ่งเดียวกัน หลังจากที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่มิได้นัดหมายต่างโหวกเหวกโวยวาย และก็กรีดกันด้วยความหวาดกลัว

เนื่องจากว่าเป็นวัยแก่นแก้ว และผมเป็นผู้เดียวที่มองดูเข้าไป ในห้องก็ไม่ได้มองเห็นอะไรแม้กระนั้นอยู่ๆก็เห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในเครื่องดนตรี ซึ่งผมรู้ได้ในทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องธรรมดาอย่างไม่ต้องสงสัย รวมทั้งมันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เรื่องผี

ภายหลังที่มีเสียงกรีดร้อง แล้วก็ดังอีกทั้งสถานศึกษา จนทำให้พวกอาจารย์และก็อาจารย์ต่างพากันมาดูว่าเกิดอะไรขึ้นและเราก็ได้ กระทำเล่าเรื่องราวทั้งผองให้ฟัง จนกระทั่งทำให้อาจารย์ที่โรงเรียนนั้น ต่างมองหน้ากันและพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆเดี๋ยววันพรุ่ง พวกเราจะทำบุญใหญ่กันดีกว่า...

หลังจากนั้นพวกเราก็ไม่ได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย หากเรียนดนตรีไทยจริงๆพวกเราจะเอาอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีมาไว้ที่บนเวที และจะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก ถึงแม้คุณครูจะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน รวมทั้งไม่ยอมรับคุณครูโดยทันทีหรือรวมไปถึงการขนย้าย หรือ ขนเครื่องดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็ต้องไปกันครั้งละหลายๆคนอีกด้วย 

จากนั้นเรื่องราวพวกนี้ ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ ยังคงเล่ากันอยู่รวมทั้งเกิดเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานหมู่อย่างแน่แท้ เนื่องจากว่าเพื่อนกว่า 30 คนในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อคอยเข้าห้องเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง รวมทั้งหัวข้อนี้ก็แปลงเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เล่าเรื่องผี �������เล่าเรื่องผี